“เวลาว่างเราชอบงานประดิษฐ์ งาน DIY (Do it yourself งานที่ทำด้วยมือ) มันทำให้เราอยู่นิ่งๆ พักผ่อนอยู่กับตัวเอง ได้เรียนรู้ตัวเอง ให้เวลาตัวเองขี้เกียจ นอนหายใจ ทำให้เราได้สำรวจสภาวะและทบทวนตัวเอง งานที่เราทำคือร้อยลูกปัด ร้อยหิน ทำที่รองแก้ว เครื่องประดับ จานรองแก้ว หรือแหวนเล็กๆ ตุ๊กตาเรซิ่นสำหรับร้อยลูกปัด
ทั้งหมดนี้มันเริ่มจากเราชอบกระจุ๊กจิ๊ก ของเล็กๆ อย่างตุ๊กตาที่เอาไว้ติดรองเท้าหัวโต พอไปเดินตลาดแล้วเห็นคนทำสายคล้องแมสขายก็ชอบ มันน่ารักมาก อยากได้ทุกอันเลย เลยคิดอยากลองทำเองบ้าง เราเปิดยูทูปว่าเขาทำกันยังไง ไปหาซื้ออุปกรณ์ แล้วก็ลองทำ ซึ่งมันก็ไม่ได้ใช้ทักษะอะไรเยอะแยะ นั่งดูงานคนอื่นว่าทำยังไง แล้วก็มาออกแบบเอง หลังจากนั้นก็ทำงานเรซิ่น เพราะอยากลองทำลูกปัดเอง ทำไปทำมาก็ทำที่รองแก้ว ทำนู้นนั่นนี่ไปเรื่อย
คนมักจะมองว่าเราทำงานยุ่งตลอด แต่จริงๆ นอกเวลางานเราไม่แตะงานเลย เรากำหนดเลยเวลาว่าหลังเวลางานเราจะหยุดทุกอย่าง ไปเที่ยว ทำงานประดิษฐ์
เรามองว่าคนเราไม่จำเป็นต้องทำงานตลอดเวลา ไม่ต้องขยันตลอดเวลานะ แต่บางคนงานเยอะมาก เพราะรู้สึกว่าปฏิเสธไม่ได้ เราก็เข้าใจ เพราะมันต้องใช้ความเข้มแข็งบางอย่างเพื่อปฏิเสธหรือยืนยันว่าเราไม่ทำจริงๆ ถ้ามันไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายขนาดนั้น ไม่เสร็จก็คือไม่เสร็จ ไม่ลากต่อ เราต้องกล้าตัดนะ
อย่างออฟฟิศเรา เมื่อก่อนเจ้านายเราก็ดูเป็นคนที่ทำงานตลอด เมื่อก่อนช่วงที่งานเยอะๆ เขาตามงานวันเสาร์อาทิตย์ เราลองบอกว่าไม่ได้นะคะ วันนี้วันหยุด เขาก็ เออ เข้าใจทันที เลิกทำ มาคุยงานกับเราจันทร์ถึงศุกร์แทน พอมีโอกาสได้นั่งคุยกันดีๆ ก็พบว่าเขาไม่ได้ทำงานตลอด เขามีเวลาที่เขาหยุดพักเหมือนกัน เราเลยเรียนรู้ว่า แม้เขาจะอำนาจมากกว่า แต่ถ้าเราลองยืนยัน เขาก็เข้าใจ ซึ่งมันเสริมพลังให้เรากล้ายืนยันในเรื่องอื่นๆ ด้วย”
เธออายุ 36 เจ้าหน้าที่ในโปรเจค X องค์กรที่สนับสนุนและดูแลนักโทษการเมืองที่ออกมาจากเรือนจำแล้ว
พรรัตน์ วชิราชัย
นักเขียนที่ถนัดงานสัมภาษณ์ สนใจประเด็น feminist ความเป็นธรรมทางเพศ ประเด็นสุขภาพจิต ฯลฯ ชอบดูซีรีย์และเดินทางเวลาเหนื่อย
